Częstym pytaniem z jakim spotykamy się na forach, a także w prywatnej korespondencji, to „jakiego programu użyć do składu gazety, czy indesign, czy canva, czy corel”. Postaramy się dzisiaj odpowiedzieć na to pytanie.

Continue reading Skład gazety, tekstu, DTP – jaki program jest odpowiedni →

Zgodnie z Prawem nagłówków Betteridge’a reguła, zgodnie z którą na każdy nagłówek prasowy kończący się znakiem zapytania można odpowiedzieć „nie”, odpowiadamy… NIE!

co dobrze wygląda na ekranie nie zawsze dobrze wygląda w druku.

Autorzy piszący artykuły niejednokrotnie starają się urozmaicić treść publikacji. Aby ta nie przypominała ściany tekstu, starają się w sposób jednoznaczny przekazać emocje. Najlepszymi nośnikami do takich działań wydają się być stare dobre emotikony, zwane emotkami lub grafiki emoji – będące rozwinięciem myśli emotek. W internecie to w końcu często działa. Jednak, co dobrze wygląda na ekranie nie zawsze dobrze wygląda w druku. Zatem sprawdźmy, czemu emotki i emoji to nie do końca dobre rozwiązanie.

Emotka, emotikony

Emotikon to połączenie angielskich słów emocja i ikona. I nazwa w pełni oddaje sens emotek. Pierwsza emotka 🙂 została użyta 19 września 1982 o godzinie 11:43 przez profesora Scotta Fahlmana z Carnegie Mellon University (więcej) , ale sama koncepcja pojawiła się w prasie już sto lat wcześniej, 30 marca 1881 w czasopiśmie satyrycznym Puck ( https://pl.wikipedia.org/wiki/Puck_(magazyn) ). Celem emotki było w prosty i szybki sposób przekazywanie emocji w krótkiej komunikacji i zadziałało to. Zwłaszcza w komunikatorach.

Kaomoji

Kaomoji było jedną z dwóch ewolucji emotek. Stojące raczej na przekór emoji, kaomoji wykorzystuje znane znaki do tworzenia obrazków, które – w przeciwieństwie do emotek – już nie są obrócone. Powstały w Japonii, wyraz powstał z kombinacji słów kao (顔 – „twarz”), oraz moji (文字 – „znak”) Przykłady:
(◕‿◕) , (=^･ω･^=) , (⊙_⊙)

Emoji

Emoji to kolejna ewolucja emotek. Główna różnica polega na tym, że emoji są ikonami specjalnie tworzonymi, na różnych urządzeniach wyglądają inaczej. Największa zaleta? To po prostu grafiki, które ładnie się prezentują w komunikacji typu komunikator, czat.

Dlaczego nie stosować emotek

Emotki ze wszystkich powyższych rozwiązań, są najbezpieczniejsze, stąd bywają sytuacje, gdy warunkowo się je dopuszcza (np. przy tekstach młodzieżowych). Jednak nie poleca się ich stosować z racji nadużywania, co wpływa negatywnie na odbiór tekstu. Ponadto – co równie ważne – czcionki / fonty wykorzystywane w gazecie zazwyczaj nie są tożsame z tymi posiadanymi na komputerze / telefonie, oznacza to, że emotka dobrze wyglądająca na jednym urządzenia dobrze będzie wyglądała w tekście. Emotki również wpływają negatywnie na czytelność, a to odbija się w jakości.

Dlaczego nie stosować Kaomoji

Kaomoji wykorzystują niestandardowe znaki czcionek / fontów. Jest ogromne prawdopodobieństwo, że w gazecie będzie takie kaomoji wyglądało zupełnie inaczej, niż na ekranie, ponadto może się rozsypać, gdy część przeniesie się do nowej linii.

Dlaczego nie stosować emoji

Z praktycznego punktu emoji to osobna czcionka/font. Więc jak wyżej: nie będzie wyglądać tak jak na ekranie komputera. Co więcej: ta sama emoji zupełnie inaczej wygląda na różnych urządzeniach, tym bardziej będzie źle wyglądać w gazecie. Ponadto, emoji posiadają sztywno przypisane kolory (to w końcu grafiki). Kolory mogą być niespójne z layoutem.

Podsumujmy

Gazety to nośniki cechujące się profesjonalizmem i wysoką jakością. W tekstach profesjonalnych nie ma miejsca na znaczniki emocjonalne (a takimi są powyższe formy emotek) – może to generować wiele niestandardowych problemów, w tym dla algorytmów i słowników, czy przy dzieleniu treści. Stąd poza wyjątkami – gorąco odradzamy używania emotek. Jeśli zaś trzeba zaznaczyć, że np. w wywiadzie ktoś się zaśmiał, polecamy to zrobić za pomocą zwrotu (śmiech), a wyjątkowe fragmenty można zaznaczać starym dobrym znacznikiem (sic!). Zachowa to charakter publikacji, a pozwoli przekazać emocje w danej chwili.

Linki:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Emotikon
https://pl.wikipedia.org/wiki/Emoji
https://emojipedia.org/

Artykuł nie jest poradą prawną. Raczej należy traktować jako niezobowiązujący felieton, czy komentarz.

Od wielu lat tworzymy gazety dla mikro i makro firm, a także dla Urzędów Miast, czy Gmin. Naszymi klientami są eksperci marketingu, ale także amatorzy. Z myślą o tych drugich po raz kolejny przytaczamy garść wskazówek. Tym razem skupiamy się na najczęstszym problemie: dlaczego zdjęcia z komórki lub aplikacji typu Whatsapp, Messenger, czy Facebook mogą się nie nadawać do publikacji.

Continue reading Kiedy zdjęcie z komórki nie nadaje się do druku? →

Od ponad dekady profesjonalnie zajmujemy się składem graficznym DTP i drukowaniem gazet. Przez te wszystkie lata współpracujemy z profesjonalistami dziennikarstwa i marketingu, ale również półprofesjonalistami i amatorami, którzy niejednokrotnie posiadają ogromną wiedzę merytoryczną, ale redakcyjną. Finalnie, często w dobrej wierze, otrzymujemy z tekstami „sztuczki”, które robią więcej złego niż dobrego. W tym artykule zebraliśmy część tych rozwiązań i przed nimi ostrzegamy… tzn. sugerujemy, aby się powstrzymywać od ich stosowania.

Cytat dolny z przecinków

To klasyka błędów. Zamiast pojedynczego [ „ ] otrzymujemy niby to samo, ale jednak wykonane z dwóch niezależnych przecinków udających dolny cytat, czyli [ , ] [ , ]. Czemu autorzy je stosują? Nie wszystkie edytory tekstu pozwalają wykonać dolny cytat, a autorom często zależy, aby dolny cytat był.

Jaki jest efekt działania?

1. Jeśli pseudocytat nie zostanie wychwycony podczas redakcji lub przez automat, ten, gdy znajdzie się na krańcu linii, może rozdzielić się w sposób nieprzewidywalny, tj. pierwszy przecinek zostanie w jednej linii, drugi zostanie przeniesiony do linii następnej.
2. Ponieważ automat nie wykryje, że wskazany wyraz, fraza, zdanie są cytatem, nie zastosuje skryptu automatycznie obniżającego pierwszy cytat. Znaki cytatu będą wyglądać nienaturalnie.
3. Jeśli czcionka/font nie obsługuje dolnego cytatu, to najczęściej znaki cytatu będą wyglądać nienaturalnie.
4. W wielu czcionkach / fontach dolny cytat i przecinek są znakami wyglądającymi różnie. Wtedy taki cytat wygląda nienaturalnie.

Wielokrotne spacje, jako tekst umieszczony do prawej.

Normą jest umieszczanie podwójnych spacji. Często jest to kwestia nieświadomego podwójnego uderzenia w znak. I z tym nie ma większego problemu. Więcej zamieszania jest w sytuacji, gdy ktoś próbuje ręcznie formatować treść i wymuszać za pomocą spacji, aby pojawiła się z prawej strony.

Jaki jest efekt działania?

Pozytywnego efektu to nie uzyskuje żadnego – poza tym, że tekst się rozsypie. Do tego dodaje to zupełnie niepotrzebnie dodatkowej pracy działowi graficznemu, który musi ręcznie edytować takie treści i ręcznie usuwać wszystkie znaczniki. Jeśli chcecie Państwo, aby jakiś fragment był wyrównany do prawej strony, sugerujemy poinformowanie działu graficznego. Nasze działy graficzne wykazują się dużą elastycznością i na ile to możliwe, starają się wychodzić Klientom naprzeciw.

Tabulatory zamiast spacji

Znak tabulatora w tekście jest problematyczny. A problematyka wynika z faktu konstrukcji działania tabulatora, który nie zawsze oddziela się o sztywną odległość x centymetrów.

Jaki jest efekt działania?

Niezauważony tabulator potrafi namieszać w treści raz mieć wielkość spacji, a raz paromilimetrowej przerwy.

Kiedy używać?

Oczywiście tabulatora warto. Kiedy? Gdy chcemy zamieścić prostą tabelę. Dział graficzny widzą treść rozdzieloną tabulatorami zamieni tekst na tabelę. Ale jest jeden szkopuł: liczba tabulatorów musi identyczna, tj: każdy następne kliknięcie tabulatora oznacza koniec kolumny i rozpoczęcie następnej.

Przykład 1 poprawny:

Kolumna 1 [ tab ] Kolumna 2 [ tab ] Kolumna 3

Przykład 2 również poprawny

pomimo tego, że komórka 1A jest dłuższa niż Komórka 2A, po komórce 2A należy użyć tylko jednego tabulatora, aby dać znać, że tu następuje kolejna kolumna. Nie zwracamy uwagi na fakt, że teraz długość kolumn się nie zgadza – w tabeli będzie wszystko poprawne.

1a tekst znacznie dłuższy [ tab ] 1b [ tab ] 1c
2a tekst krótki [ tab ] 2b [ tab ] 2c

Przykład 3 błędny

chcąc wyrównać linie, autor dodaje tabulator do tekstu dolnego, finalnie zawartość komórki 2b będzie pusta, a w komórce 2c pojawi się zawartość komórki 2b. Zamieszane!

1a tekst znacznie dłuższy [ tab ] 1b [ tab ] 1c
2a tekst krótki [ tab ] [ tab ] 2b [ tab ] 2c

To tylko parę przykładów. Do tematu zapewne wrócimy jeszcze w przyszłości.

A dla zainteresowanych: Jak poprawnie cytować , Cytat (wiki)

Artykuł nie jest poradą prawną. Raczej należy traktować jako niezobowiązujący felieton, czy komentarz.

Współpracujemy z dużą ilością firm i Urzędów, które nie posiadają redakcji lub działów specjalizujących się tylko w tworzeniu treści marketingowych (jako Własna Gazeta oprócz usług druku gazet i druku czasopism, świadczymy usługi składu graficznego DTP gazet, czy kompletne usługi tworzenia gazet). Bardzo często otrzymujemy materiały, które pod względem merytorycznym są bardzo dobre, jednak pod względem technicznym niejednokrotnie pojawiają się w nich błędy, których warto unikać. Najczęstszym błędem – zwłaszcza u nowych klientów – jest formatowanie treści. W tym tekście tłumaczymy, czemu formatowanie nie jest do końca dobrym pomysłem.

artykuły do publikacji czasem trafiają od kilku, kilkunastu osób – gdyby każda stosowała swoją własną stylistykę to publikacja byłaby nieczytelna i niespójna

Czy stosować własne formatowanie, czyli własnych czcionek (fontów), kolorystyki?

To najczęstszy i najsmutniejszy zaraz błąd na jaki się poświęcamy – autor artykułu poświęca wiele czasu, aby publikację sformatować tak, aby wyglądała atrakcyjnie. Niestety, niezależnie od tego jak dużo poświęci czasu na sformatowanie treści, to w 99% formatowanie (czyli czcionki, kolorystyka, podkreślenia, itd.) nie zostanie przeniesione na plik magazynu lub gazety.

Dlaczego?

Powód jest prozaiczny: layout gazety lub czasopisma, to używanie w całej publikacji założonych wcześniej czcionek, kolorystyki, a nawet zasad. I wszystkie treści (z wyjątkiem plakatów reklamowych) podlegają tym zasadom. Dlaczego? Powodów jest parę:

• artykuły do publikacji czasem trafiają od kilku, kilkunastu osób – gdyby każda stosowała swoją własną stylistykę to publikacja byłaby nieczytelna i niespójna
• przenosząc treści z plików MS Office / Libre Office z zachowaniem formatowania, przenosi się również cały szereg informacji dodatkowych, w pewnym momencie takie treści mogą się na siebie nakładać, przez co tekst może się „rozstrzelić” lub nastąpi inny błąd, którego nie sposób będzie wyeliminować, ze względu na zbyt dużą liczbę zasad, stosowanie tylko własnych zasad to pewność, że publikacja nas nie zaskoczy
• podczas stosowania własnego formatowania, Klient może zastosować rozwiązania, które będą niemożliwe do przeniesienia do gazety, co może spowodować, że publikacja nie będzie wyglądać jak w przesłanym pliku wordowym. Przykład? Użycie czcionek, których nasze studio graficzne nie posiada.

Kiedy jednak stosować formatowanie?

Proponujemy stosować formatowanie tylko w kwestiach umownych. Czyli, gdy podczas konsultacji zależy Państwu, aby coś uczynić ze wskazanym fragmentem treści.

Przesłałem sformatowy tekst. Co teraz?

Nic. Formatowanie zostanie usunięte i podmienione na formatowanie gazety / czasopisma na etapie zamieszczania tekstu w gazecie. Stratny jest pracownik, który poświęcił czas, aby nadać jakiegoś charakteru publikacji. Nasz dział graficzny najpewniej skontaktuje się z Państwem i przekaże informacje na temat problemów z artykułem.

Chcę, aby publikacja wyglądała tak jak ją sformatowałem.

Oczywiście jest to jak najbardziej możliwe i takie rozwiązania się stosuje – przede wszystkim podczas zamieszczania plakatów promocyjnych / reklamowych. Zatem, aby w treści zostało zachowane formatowanie, wystarczy przesłać ją zgodnie ze specyfikacją reklam, czyli zamieszczone zdjęcia powinny być w wysokiej rozdzielczości, kolor zgodny z CMYK i zgodny z zasadami (suma i minimum), plik PDF powinien być przygotowany zgodnie ze specyfikacją.

Jak formatować tekst?

Wszystko zależy od tego, co uwzględnia layout. Przed rozpoczęciem prac i ustaleniem zasad layoutu, polecamy nie formatować tekstów podczas pisania tekstów i ew. zostawić ten element na sam koniec. Zwłaszcza, że czynność formatowania potrafi zabrać dużo czasu, który oczywiście można spożytkować znacznie przyjemniej.

Linki ogólne: formatowanie tekstu (wiki), Font (wiki)

Artykuł nie jest poradą prawną. Raczej należy traktować jako niezobowiązujący felieton, czy komentarz.